Kalejdoskop 2018

Kalejdoskop 2017 Logo

IV  Międzynarodowy Festiwal Teatrów Młodzieżowych „Kalejdoskop”

8 – 10 czerwca 2018 r.

Mamy wyniki kwalifikacji. Dziękujemy za wszystkie zgłoszenia. W tym roku było ich wyjątkowo dużo. Wybór naprawdę nie był łatwy. Staraliśmy się, by nasz festiwal był bardzo różnorodny pod względem stosowanych form teatralnych.  W naszym festiwalu chciało wziąć udział  20 zespołów, ponad 200 uczestników.  Chcielibyśmy gościć Was wszystkich, ale niestety jest to nie możliwe. Tych, którym w tym roku się nie udało zakwalifikować, zapraszamy za rok.

Zakwalifikowane zespoły to:

1. Teatr Tetraedr – Raciborskie Centrum Kultury

2. Teatr Re/aktor – Młodzieżowy Dom Kultury im. s. Wyspiańskiego w Bolesławcu

3. Teatr Stan wyjątkowy, Staromiejskie Centrum Kultury Młodzieży w Krakowie

4. Teatr ADHD – Pałac Młodzieży Katowice

5. Teatr Lepszy Profil – Miejski Ośrodek kultury w Piotrkowie Trybunalskim

6. Zaczarowana szkatułka, Pałac Młodzieży we Lwowie

7. 8.Teatr Kaprys (obie grupy)– Dom Kultury w Łapach

9. Teatr Kukufas – Ognisko Pracy Pozaszkolnej nr 4 w Zabrzu „ Centrum Edukacji Twórczej”

10. Teatr  M.D.K. , Młodzieżowy Dom Kultury Rzeszów

11. Teatr Wyjście, Spółdzielczy Dom Kultury, Stalowa Wola15.          

12 Teatr Trzcina, Tomaszów Mazowiecki

Jury i prowadzący warsztaty 2018


 

Joanna Holcgreber – aktorka, pedagog i animator kultury. Od września 1995r. w zespole Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. Od tego czasu aktywnie i twórczo uczestniczy we wszystkich projektach teatralnych i dydaktycznych organizowanych przez Teatr oraz odbywających się z jego udziałem. Stanowi trzon zespołu. Specjalizuje się w prowadzeniu „treningu wzajemnościowego” oraz „cheironomii” –  specyficznych form treningu aktorskiego, stworzonych i wyrosłych na gruncie „gardzienickim”.

Przemysław Buksiński – aktor, nauczyciel akademicki, recytator, wywodzący ze słowa. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 11 lat trener technik improwizacji scenicznej. Założyciel i dyrektor artystyczny Epicentrum Technik Teatralnych w Akademickim Centrum Kultury UMCS „Chatka Żaka” w Lublinie, pomysłodawca spotkań artystycznych 3/4 SCENY Siła i noc improwizacji. Laureat Nagrody Aktorskiej na XVII Ogólnopolskim Festiwalu Komedii Talia w Tarnowie w 2013 r. Od 2009 r. gospodarz Gali Nagrody Kulturalne Żurawie w Polskim Radiu Lublin. Członek Komisji Nagród Miasta Lublin w 2009r.      

Marek Kościółek – twórca autorskiego Teatru „Krzyk” w Maszewie, reżyser wszystkich jego spektakli. Działacz społeczny, pedagog, politolog i edukator. Jeden z liderów powołanej w roku 2012 Zachodniopomorskiej OFFensywy Teatralnej skupiającej kilkanaście podmiotów teatralnych z województwa zachodniopomorskiego. 

Ukończył Akademię Praktyk Teatralnych w Gardzienicach oraz podyplomowe studia na Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie wydział we Wrocławiu. Praktykował społecznie i teatralnie m.in: w Albanii, Iranie, Grecji, Rosji, Azerbejdżanie, Bułgarii oraz Gruzji. Od ponad dekady związany z działaniami kulturowymi i społecznymi na Ukrainie, gdzie realizuje własne programy edukacyjne. 

Inicjował wiele festiwali teatralnych i akcji społecznych, jurorował na festiwalach teatralnych.

Prowadzi zajęcia i warsztaty autorskie z młodzieżą, dziećmi oraz osobami dorosłymi. Angażuje się w działania związane z Edukacją Kulturową na Zachodnim Pomorzu.

Poza tym pracuje z wychowankami OHP i placówek opiekuńczo-wychowawczych. Prowadzi zajęcia także ze skazanymi i osobami z niepełnosprawnością intelektualną. Od kilku lat współtworzy w Maszewie porozumienie między kulturą, biznesem i placówkami szkolnymi oraz społecznymi. Inicjuje również porozumienia koedukacyjne i kulturowe między najmniejszymi w województwie zachodniopomorskim.

PROWADZĄCY WARSZTATY

WARSZTATY i TRENINGI PROWADZONE PRZEZ AKTORÓW Teatru „GARDZIENICE”: Joannę Holcgreber, Tetianę Oreshko-Mucę, Annę Dąbrowską, Marcina Mrowcę, Pawła Kieszko

O warsztatach:

Sesja warsztatowa odwoływać się będzie do praktyk teatralnych wypracowanych w Teatrze „Gardzienice”. Będzie obejmować praktyczne ćwiczenia z ciałem i głosem odnoszące się do źródeł antycznych (muzyka, ikonografia antycznej Grecji, fragmenty tekstów). Elementem warsztatów będą również treningi poranne.

O prowadzących:

Tetiana Oreshko – Muca pochodzi z Kijowa (Ukraina). W roku 2013 ukończyła Uniwersytet Narodowy Teatru, Kina i TV (Kijów). Absolwentka Akademii Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. Od września 2012r. zatrudniona w Ośrodku Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. Obecnie bierze udział w spektaklach i projektach artystycznych oraz dydaktycznych Teatru „Gardzienice” jako aktorka i muzyk.

Marcin Mrowca – aktor, pedagog, animator kultury, muzyk, założyciel zespołów muzycznych „Orkiestra pw. Św. Mikołaja” oraz „Hojra”. Współpracuje z Ośrodkiem Praktyk Teatralnych „Gardzienice” od 1990 roku, od 1993 zatrudniony na stałe w zespole Teatru. Aktywnie i twórczo uczestniczy w projektach teatralnych i dydaktycznych organizowanych przez Ośrodek. Stanowi trzon zespołu Ośrodka prowadzącego sesje dydaktyczne, organizowane w wielu miejscach w Polsce i zagranicą, dla studentów szkół teatralnych, animatorów kultury, aktorów i reżyserów. Specjalizuje się w prowadzeniu zajęć muzycznych i w pracy z chórem.

Paweł Kieszko – główny koordynator techniki teatralnej, aktor oraz instruktor i trener fizkultury teatralnej w Ośrodku Praktyk Teatralnych „Gardzienice”.

Anna Maria Dąbrowska –  aktorka Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice” od r. 2001 gdy ukończyła Akademię Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. Z wykształcenia mgr Psychologii i absolwentka podyplomowych studiów Dyplomacja Kulturalna oraz Relaksacja i Joga. Prowadzi warsztaty praktyk teatralnych i współpracuje z organizacjami pozarządowymi przy projektach artystyczno-kulturalnych i społecznych (teatr, muzyka, promocja zdrowia).

WARSZTATY PROWADZONE PRZEZ Marka Kościółka

„Warsztaty – czyli spotkanie moje z Wami”. 

Bo jak inaczej dzisiaj w tym „pędzącym” świecie należałoby nazywać warsztaty? Dla mnie istotne jest to, co jest w nas, jakie myśli, zdarzenia, poczucia i stany emocjonalne nam towarzyszą tu i teraz. Z jakimi impresjami przychodzi nam się stykać w kontekście pytań o przestrzeń, w której żyjemy. 

Chciałbym poprzez moje doświadczenie teatralne podzielić się z Wami częścią tej mojej drogi, którą nazywam własną tożsamością. A że będzie żywo, refleksyjnie, organiczne i zabawowo? Taką mam przynajmniej nadzieję. I wierzę, że przez ten krótki czas spróbujemy razem odkrywać i pytać. 

O warsztatach:

WARSZTATY PROWADZONE PRZEZ PRZEMYSŁAWA BUKSIŃSKIEGO

O warsztatach:

W trakcie zajęć uczestnicy zapoznają się i wezmą udział w szeregu gier improwizacyjnych, poznają podstawowe zasady improwizacji.

uczestnicy i goście 2019

Teatr Kaprys

 (Dom Kultury w Łapach)

Spektakl „Drwa”

Czas trwania spektaklu: 40 min.
Piątek, 08.06.2018r., godz. 16.30 / sala Carmina
Reżyseria: Adam Karasiewicz na podstawie opowiadań Michała Zoszczenki

Scenariusz: Adam Karasiewicz

O spektaklu:

Absurd sowieckiej Rosji lat dwudziestych minionego wieku w dalszym ciągu może zaskoczyć mimo upływu lat, zwłaszcza, że zawsze w tle pojawia się człowiek mądry i głupi, krzywdzący i krzywdzony… (eh)

O teatrze:

Teatr Kaprys występuje na scenach całej Polski od przeszło ośmiu lat. Przez zespół przewinęły się dziesiątki młodych artystów, część z nich „zapuściła korzenie” na dłużej i to właśnie oni stanowią trzon aktualnego składu grupy. Spektakl ” Drwa”, opiera się o opowiadania Michaiła Zoszczenki – w Rosji określanego mianem duchowego spadkobiercy Czechowa. Zresztą nie bez kozery. Zoszczenko bawi, Zoszczenko wzrusza, Zoszczenko w lekki i swoisty dla naszych wschodnich sąsiadów sposób nakłania do refleksji. Czy warto dać się porwać do tego świata? Te decyzję zostawiamy widzom i ich sercom… Przecież za sprawą serca niejedno już się zmieniło, nieprawdaż?

Teatr ADHD

(Pałac Młodzieży Katowice)

Spektakl „S. I. Witkacy”

Czas trwania spektaklu: 30 min.
Piątek, 08.06.2018r., godz. 17.30 /sala Carmina
Reżyseria: Iwona Woźniak

Scenariusz: zespół pod kierunkiem Iwony Woźniak

O spektaklu:

Spektakl „S. I. Witkacy” powstał na podstawie tekstów 7-letniego Stanisława Ignacego Witkiewicza pt.: ”Komedie z życia rodzinnego”. Przygotowania do tej sztuki trwały 2 lata. W tym czasie członkowie grupy uczestniczyli w warsztatach w Teatrze jego imienia w Zakopanem. Widowisko przedstawia wydarzenia z życia młodego artysty oraz jego niecodzienne postrzeganie świata. Inspiracją do stworzenia tego przedstawienia były nie tylko teksty małego Stasia, ale również doświadczenie z naszego życia.

O teatrze:

Grupa działa przy Pałacu Młodzieży w Katowicach. Tworzy i rozwija się pod czujnym okiem Pani Iwony Woźniak. Ich spektakle rodzą się w wyniku warsztatów, cotygodniowych spotkań i wspólnych wyjazdów, podczas których członkowie grupy zdobywają nie tylko umiejętności aktorskie, ale także wiedzę o sztuce różnych twórców. Spektakl “Witkacy” powstawał przez dwa lata. W tym długim okresie czasu zmieniał on swoją formę, a w składzie zespołu pojawiły się nowe twarze. Nikt tak naprawdę nie wie, skąd wzięła się nazwa grupy, jednak wszyscy są zgodni w tym, że nierzadko trafnie opisuje młodych artystów należących do grupy.

 

Teatr Wyjście

 (Spółdzielczy Dom Kultury, Stalowa Wola)

Spektakl „Krzyk motyla”

Czas trwania spektaklu: 30 min.
Piątek, 08.06.2018r., godz. 18.20 / sala Carmina
Reżyseria: Krzysztof Czubak

Scenariusz: Krzysztof Czubak

O spektaklu:

O zagubieniu w świecie dorosłych, o pytaniach, na które nie potrafimy udzielić odpowiedzi lub takich, na które odpowiedzi boimy się usłyszeć, o sile jaką są młodzieńcze uczucia, o tym wchodzeniu w dorosłość ze świadomością dziecka i dojrzewaniu do bycia dorosłym, o tym słyszymy podążając za bohaterami spektaklu „Krzyk motyla”.

O teatrze:

Teatr „Wyjście” powstał w 2007r. Od początku jego działalności miał na celu pobudzenie wyobraźni, kształtowanie wrażliwości i kultury języka młodych ludzi. Do zespołu należy młodzież szkół gimnazjalnych, pracujących pod okiem Krzysztofa Czubaka. W repertuarze teatru znajdują się spektakle autorskie, które są wynikiem rozważań uczestników na tematy przez nich poruszane.

 

Teatr Trzcina

 (Tomaszów Mazowiecki)

Spektakl „S.A.L.I.G.I.A.”

Czas trwania spektaklu: 20 min.
Piątek, 08.06.2018r., godz. 20.30 / sala Carmina
Reżyseria: Karina Góra

Scenariusz: Karina Góra

O spektaklu:

Superbia. Avaritia. Luxuria. Invidia. Gula. Ira. Acedia.

SALIGIA to próba przyjrzenia się człowiekowi. 7 grzechów głównych staje się pretekstem do obnażenia natury ludzkiej, odkrycia tego, co drzemie pod skórą każdego z nas nawet w momencie przekraczania cienkiej granicy między życiem, a śmiercią. Pojawiający się symbol jabłka może oznaczać życie, szczęście, ludzką wrażliwość, sensualność, ale jednocześnie bogactwo, władzę czy nieśmiertelność. Tygiel wierzeń, czy bez wiary finalizuje obraz białego pawia dla jednych nadzieja zmartwychwstania dla innych droga reinkarnacji, a jeszcze innych nieznaczącego ptaka w poczuciu, że „życie” to tylko tu i teraz.

O teatrze:

Teatr Trzcina działa od 10 lat. Młodzi artyści bacznie przyglądają się światu, życiu, człowiekowi, kreując na scenie postaci do autorskich spektakli. Synergia sztuk pozwala im na wykorzystanie i posługiwanie się różnymi środkami wyrazu w komunikacji z widzem. Tworzą w konwencji teatru ruchu, teatru plastycznego, teatru wizualnego. Obecna obsada została powołana w styczniu 2017r., przygotowując premierę spektaklu zainspirowanego siedmioma grzechami głównymi „SALIGIA”. Jest to jedna z dwóch sztuk wystawionych przez ten skład aktorów. Temat został podjęty w szerokiej metaforze, jako próba poszukiwań odpowiedzi, skąd w każdym z nas tyle nienawiści, niezgody, obserwując obecną sytuację w kraju i na świecie. Filozoficzne wątki stały się kanwą do krótkiej opowieści, gdzie w tyglu ludzkim mieszają się nasze niedoskonałości, a chęć posiadania władzy jest dominująca. Całość wieńczy szeroka metafora białego pawia symbolizującego wędrówkę dusz.

Teatr Zaczarowana Szkatułka

(Pałac Młodzieży we Lwowie)

Spektakl „Ludzie w pudełkach”

Czas trwania spektaklu: 30 min.
Sobota, 09.06.2018r., godz. 14.40 / Spichlerz
Reżyseria: Olena Milevska

Scenariusz: Olena Milevska

O spektaklu :

Żyjemy, ale nie mamy czasu na życie. Stajemy się szarym trybikiem w ekspresji egzystencji, a co gorsza, robimy to na własne życzenie. Czas to zmienić – właśnie tak brzmi główne przesłanie spektaklu.

O teatrze:

Zespól działa przy Pałacu Młodzieży we Lwowie od 2002r. Jest uczestnikiem i zwycięzcą wielu międzynarodowych teatralnych festiwali w Polsce, Białorusi, Estonii, Słowacji, Litwie. Od 2015r. pracuje jako teatr cieni.

Teatr M.D.K. czyli Młode Dzielne Kuropatwy

(Młodzieżowy Dok Kultury Rzeszów)

Spektakl „Cynamonowy pył”

Czas trwania spektaklu: 40 min.
Sobota, 09.06.2018r., godz. 15.10  / sala Carmina
Reżyseria: Monika Adamiec

Scenariusz: Monika Adamiec

O spektaklu:

Przez rozdartą płachtę w czasie, wsuwają się do naszej rzeczywistości bohaterowie prozy Brunona Schulza. Na krótką chwilę osoby, postacie, przedmioty i nasze wyobrażenia o legendzie Schulza, przychodzą do nas, dają o sobie świadectwo, by jak sen znowu zniknąć i pozostawić nas w zamyśleniu.

Zostajemy zaproszeni, choćby na tę krótką chwilę do czarownego świata, będącego mieszaniną marzeń, snów, strzępków nierzeczywistej rzeczywistości. Każda postać niesie ze sobą bagaż, swoją opowieść o życiu. „Skrawki” schulzowskich opowiadań jak strzępy naszego młodego życia kryją żal, tęsknotę, poczucie utraty, smutek, prawdziwe uczucie do ukochanej osoby, pożądanie, rządzę zemsty, nadzieję i tajemnicę.

Bruno Schulz zostawił nam swoje zapiski i rysunki, „skrawki samego siebie”. Ciekawi jego świata pytamy, gdzie są pozostałe „skarby”? Mamy nadzieję, że gdzieś, kiedyś, na jakimś drohobyckim, lwowskim, warszawskim, zakopiańskim, nieznanym strychu, pod warstwą metafizycznych piór i cynamonowego pyłu znajdziemy zaginione pisma, listy, rysunki i grafiki Brunona Schulza. Bądźmy czujni, szukajmy…

O teatrze:

Teatr M.D.K czyli Młode Dzielne Kuropatwy działa w Młodzieżowym Domu Kultury w Rzeszowie od 2001r. Młodzi aktorzy to uczniowie rzeszowskich szkół średnich. Prezentowany spektakl pt. „Cynamonowy pył” jest piątą po „Żeglarzach Dżamblach”, „Ptamie”, „Balu w operze” „Operecie czyli Ptasiej kaszance” premierą Teatru M.D.K. w reżyserii Moniki Adamiec. Teatr aktywnie bierze udział w Festiwalach Teatralnych w całej Polsce, m.in. w Biesiadzie Teatralnej w Horyńcu Zdroju, Rzeszowskich Spotkaniach Teatralnych „Zwieciardła”, Ogólnopolskich Konfrontacjach Teatrów Młodzieżowych w Łodzi, Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku,  Festiwalu Garderoba Białołęki w Warszawie, Ogólnopolskim Festiwalu Teatralnym „MŁODZIEZOWE ZATARGI Z TEATREM” w Bolesławcu i wielu innych. 

 

Teatr Lepszy Profil

 (Miejski Ośrodek Kultury w Piotrkowie Trybunalskim)

Spektakl „Twarz w twarz”

Czas trwania spektaklu: 30 min.
Sobota, 09.06.2018r., godz. 16.00 / Spichlerz
Reżyseria: Małgorzata Kowalczyk

Scenariusz: Małgorzata Kowalczyk na podstawie „13 bajek z królestwa Lailonii dla dużych i małych” ” Leszka Kołakowskiego

O spektaklu:

Spektakl „Twarz w twarz” to pierwsza przygoda zespołu z formą. Aktorzy przez większą część przedstawienia grają w maskach. Na wykorzystanie bardzo różnych masek pozwoliły groteskowe „Bajki z królestwa Lailonii” Leszka Kołakowskiego. Bohaterowie tych historii próbują zapanować nad własnym wizerunkiem w oczach innych, w nadziei na uzyskanie własnej tożsamości. Prowadzi to do katastrofy.

O teatrze:

Teatr powstał w 2012 r. pod nazwą „Kogel – Mogiel”. Wiosną 2016r. zmienił nazwę na „Lepszy profil” i od tego czasu pracuje w prawie w niezmienionym składzie. Z poprzednimi spektaklami teatr występował na „Kalejdoskopie”. Za widowisko „Jestem” w 2016r. otrzymał II nagrodę za wdzięk, tkliwość i bezpretensjonalność sceniczną , w 2017r. zdobył wyróżnienie za sprawne opowiedzenie historii i próbę stworzenia charakterystycznych postaci w przedstawieniu: „Kto ze mną pobiegnie?”

Teatr Kukufas

 (Ognisko Pracy Pozaszkolnej nr 4 w Zabrzu „Centrum Edukacji Twórczej” )

Spektakl „Dlaczego dziecko gotuje się w mamałydze”

Czas trwania spektaklu: 25 min.
Sobota, 09.06.2018r., godz. 16.40 / sala Carmina
Reżyseria: Nina Wolska

Scenariusz: Nina Wolska

O spektaklu:

Widziane oczami dziecka, dramatyczne losy rodziny rumuńskich cyrkowców. Rodzice wraz z dwiema córkami uciekli z Rumunii, uwierzywszy w iluzję o bogatym życiu na Zachodzie. Ale rzeczywistość, w jakiej przyszło im żyć, bardzo różni się od tych marzeń. Jedyne czego doświadczają to ciągłe poczucie zagrożenia, wykorzenienie, rozczarowanie i gorycz. Z dawnego życia pozostała siostrom tylko bajka o dziecku gotującym się w mamałydze, którą dziewczynki opowiadają sobie wciąż na nowo, w coraz okrutniejszych wersjach.

O teatrze:

Zespół składa się z czterech uczennic szkoły średniej, które chodzą do jednej klasy, a swoją przygodę z teatrem zaczęły dwa lata temu.

Teatr Kaprys

 (Dom Kultury w Łapach)

Spektakl „O czym nie jest ten spektakl” 

Czas trwania spektaklu: 40 min.
Sobota, 09.06.2018r., godz. 17.10 / Spichlerz
Reżyseria: Adam Karasiewicz

Scenariusz: Adam Karasiewicz

O spektaklu:

Spektakl grupy gimnazjalnej oparty jest na zabawnych balladach Igora Sikiryckiego, choć przewrotnie może wcale nie one są głównym tematem przedstawienia.  

O teatrze:

Teatr jest grupą młodych aktorów amatorów z Łap. Aktywną działalność rozpoczął w roku 2016. Pomimo, co prawda, jedynie dwóch w pełni zrealizowanych spektakli, w niezwykle krótkim czasie odniósł sukces. Specjalizuje się w komediach, czego przykładem są zeszłoroczna „Brzydka Królewna” oraz tegoroczny „Żubr”, jednak ma nadzieję, że w niedalekiej przyszłości poszerzy swój repertuar o parę innych sztuk, odbiegających od powszechnie przyjętej konwencji. Aktorzy teatru wyróżniają się zarówno pasją, jaką wkładają w kreowanie bohaterów, w których wcielają się na scenie, jak i niespotykaną chęcią do działania i dalszego rozwoju. Członkowie grupy łakną coraz to nowszych wyzwań, czegoś, co pozwoli im się wykazać, a także wykrzesać drzemiący w nich potencjał.

Teatr Tetraedr

 (Raciborskie Centrum Kultury)

 

Spektakl „Gwoli jakiejś tajemnicy” 

Czas trwania spektaklu: 40 min.
Sobota, 09.06.2018r., godz. 18.00 /sala  Carmina
Reżyseria: Grażyna Tabor

Scenariusz: Grażyna Tabor

O spektaklu :

Młodzi aktorzy zmierzają się z wymagającym przewodnikiem (jakim jest W. Gombrowicz) po świecie natury człowieka – pokrętnej, pełnej pozorów, fałszu, cynizmu, ze skłonnością do prowadzenia gier. W świecie „pachnącym wrzosem i miętą, a jednak dziwnie nieprzekonywującym”.

Aktorzy żonglują wokół sprzecznych uczuć – oczarowania i niezrozumienia, hierarchii wyższości i niższości, rasy i wiary, stanu wyobcowania i pragnienia „przynależności”. Przez taki tygiel przeprowadzony jest młody, dojrzewający człowiek, pełen ufności i szlachetnych pobudek. Jest to opowieść „inicjacyjna”, o „przekroczeniu” dzieciństwa.

„Biedne dziecię, okropnie cierpieć będzie, gdy dojdzie do świadomości. Dokona się w nim wówczas coś w rodzaju wewnętrznego pogromu”.

O teatrze:

TEATR  TETRAEDR – istnieje od 1992r. Jest wspólną drogą i kawałkiem życia wielu młodych ludzi, którzy zostawili tu dużo dobrej energii, emocji, własnych historii, przyczynili się do wypracowanie swoistego stylu pracy i obrazowania na scenie. Istotą pracy TETRAEDRU jest organiczność, fizyczność, odwołanie się do archetypów, rytuałów i rytmów życia codziennego- z dala od publicystyki. To wszystko wpisane w surrealizm, absurd i groteskę. Teatr konfrontuje się z rzeczywistością poprzez takie literackie inspiracje jak: Kajzar, Tuwim, Miłobędzka, Spath, Gombrowicz, Schulz, Veteranyi – ograniczając słowo do minimum, najchętniej tworząc żywą muzykę na scenie. Teatr zrealizował ok. 28 spektakli.

Teatr Re/Aktor

 (Młodzieżowy Dom Kultury im. S. Wyspiańskiego w Bolesławcu)

 

Spektakl „Chłopiec, który nauczył się latać” 

Czas trwania spektaklu: 40 min.
Sobota, 09.06.2018r., godz. 18.50 / Spichlerz
Reżyseria: Aneta Ćwieluch

Scenariusz: Aneta Ćwieluch

O spektaklu:

Spektakl to biografia Brunona Schulza widziana oczami dziecka i dla niego pisana. Jednak wzbogacona prozą Schulza, po to by dopełnić klimat i magię spektaklu. Zespół chce opowiedzieć o Brunonie w sposób prosty, a jednocześnie tajemniczy, chce żeby pozostał niedosyt i ciekawość, chce sprowokować do sięgnięcia do jego twórczości, niestety trochę zapomnianej. W spektaklu występują postać zbiorowa Adeli, Brunona i ojca. Premiera spektaklu odbyła się 25 marca 2018r. w Bolesławcu.

O teatrze:

Grupa pracuje w MDK w Bolesławcu od 4 lat. W większości jej skład stanowi młodzież szkół średnich. Skład grupy co roku ulega zmianie. Ta grupa pracuje ze sobą od października 2017r. Teatr wcześniej zrealizował trzy premiery grupowe oraz 4 monodramy. Otrzymał nagrody i wyróżnienia na festiwalach w Łodzi, Wrocławiu i Tychach.

GOŚCIE FESTIWALU

Teatr „Kusy cukru”

 (Słowacja)

Spektakl gościnny „O skutkoch a jestvovaniach”

Czas trwania spektaklu: 55 min.
Sobota, 09.06.2018r., godz. 20.45 / sala Carmina

Reżyseria: Peter Luptovský

Scenariusz: Zuzana Bírešová

Spektakl „O skutkoch a jestvovaniach” jest propozycją specjalną, wykorzystującą niewerbalne środki artystycznego wyrazu. To kombinacja ruchów, gestów, emocji oraz muzyki. Artystów interesują takie tematy jak człowiek w relacji nie tylko w stosunku do wartości doczesnych jak pieniądze, ale również do transcendencji. Przedstawienie jest adresowane zarówno do dorosłych jak i młodzieży. Tematem spektaklu jest emocjonalny wyraz świata i człowiek, który jest jego częścią, szukający poczucia własnej wartości w rzeczywistości tego świata oraz związku z przeznaczeniem, Boga i innych metafizycznych mocy, które nas prowadzą. Widowisko jest oparte na powieści Gabriela Garcii Márqueza „Bardzo stary pan z olbrzymimi skrzydłami”. Poszukiwanie emocjonalnej substancji, autoekspresji i świata zewnętrznego poprzez ruch, gest i brak słów jest podstawą silnego ruchu i metaforycznej ekspresji działania i bytu. Teatr w spektaklu chciał skomponować historię na tle magicznej sceny i postaci z powieści Márqueza w inny sposób, ale z tym samym rezultatem. Ruch, muzyka, emocje i wzajemnie oddziaływają na energię aktorów na scenie – w świecie snów. To one dały podstawę do inspirujących poszukiwań dróg do i ze świata, nas samych …

Teatr „Gardzienice”

Spektakl gościnny „WESELE – WYSPIAŃSKI – MALCZEWSKI – KONIECZNY” 

Czas trwania spektaklu: 55 min.
Sobota, 09.06.2018r., godz. 22.00 / Spichlerz
Autor widowiska: Włodzimierz Staniewski

O spektaklu:

Całego tekstu Wesela zagrać dziś nie sposób.

Nie można. Nie godzi się.

Dlaczego?

Dlatego, że byłoby to z wielką szkodą dla Poety.

Wszak Poetą był Wyspiański, tak jak greckich tragików poetami

(a nie dramatopisarzami) nazywano.

Żeby sensy sensownie się wyrażały, trzeba je od postaci oddzielić i oddać godność czystej poezji. Aby Poezja była boginią. Oddzielić od Jaśków, Czepców, Maryś, Gospodyń, Wojtków, Isi (Czepca zostawić!).

I zaśpiewać. Jak homeryccy aojdowie (tak – trzeba lutni Homera). ()

Wyspiański operuje symbolem i aluzją. Do swoich czasów. Nie sposób się oprzeć w dzisiaj robionym Weselu aluzjom do naszych czasów.

Nie lubię tego. Uprawiam teatr operujący mitologią powszechną i archetypami. Kodami.

Natręctwa i zmory, od których przelewa się w dzisiejszej rzeczywistości bywają jednak paliwem do utworu scenicznego.

Natręctwa te wpychały się na próbach z desperacją wartą lepszej sprawy.

Niektóre więc zostały.

Jak zjawy u Wyspiańskiego.

Włodzimierz Staniewski, Wesele – nota reżyserska: fragmenty

 

„Odnaleźć w Weselu Stanisława Wyspiańskiego mity greckie i Dionizja – oto przedsięwzięcie!

Włodzimierz Staniewski biorąc się za Wesele szuka w nim tego, co najbardziej palące i uniwersalne zarazem. Resztę usuwa. Wątki polskie, ukraińskie i żydowskie splata z muzyką Zygmunta Koniecznego i malarstwem Jacka Malczewskiego. Sublimuje sens.”

Dominik Gac

Obsada: Mariusz Gołaj, Marcin Mrowca, Joanna Holcgreber, Anna Maria Dąbrowska, Dorota Kołodziej, Maciej Gorczyński, Tetiana Oreshko – Muca, Magdalena Pamuła, Kacper Lech, Jarosław Tomica oraz absolwenci XII Akademii Praktyk Teatralnych:  Tomasz Lipka, Aleksandra Zawłocka, Martyna Konewka i studenci XIII Akademii Praktyk Teatralnych: Anna Nguyen, Maciej Czerniak, Anna Maria Sieklucka,  ponadto Jan Lech

Muzycy:  Szymon KałużnyGabriela Żmigrodzka, Rafał Granat,  Filip Pysz, Jakub Stefaniak, Kamil Gosek, Zuzanna Dubiszewska, Adam Lipiński

Inspicjent – Michalina Hanzel, XIII Akademia Praktyk Teatralnych „Gardzienice”

Maski – Ryszard Hodur

Operator światła – Paweł Kieszko

Multimedia – Krzysztof Dziwny

Operator nagłośnienia – Mateusz Bancerz

Ośrodek Praktyk Teatralnych Gardzienice”.

Założony w 1977 roku przez Włodzimierza Staniewskiego, na wschodniej ścianie Polski, tuż przy żelaznej kurtynie, stał się znany na świecie dzięki spektaklom i rygorystycznym praktykom teatralnym. Staniewski szukał matecznika, zapomnianego przez Boga i historię, izolowanego od reszty świata, „gdzie diabeł mówi dobranoc”, dokąd nic nie dociera i skąd nic nie wychodzi. Wybrał wieś Gardzienice.  Był to – jak na owe czasy – nie tylko akt desperacji ale i ryzyko cywilnego samobójstwa. Wspaniałe perspektywy, jakie dawali mu teatralni patroni i krakowsko-wrocławskie środowisko kultury, zostały zerwane.

O „Gardzienicach” zaczęło się mówić. Do Staniewskiego ciągnęli zewsząd młodzi ludzie. Oferował im katorżniczą pracę w zaszczurzonym lamusie (legendarna kaplica poariańska o wymiarach 5 x 7 m), mieszkanie między gumnem a chlewikiem i tułaczkę po zapadłych wsiach (słynne wyprawy artystyczno-badawcze) w celu „bratania się z ludem”, jak śmiano się w tzw. środowisku.

Dziś można zaryzykować stwierdzenie, że zjawisko zwane „Gardzienicami” było jedną z forpoczt zmian jakie zaszły w Polsce po roku ‘89.

W Ośrodku Praktyk Teatralnych „Gardzienice” pracowało w ciągu ostatnich 35 lat kilkadziesiąt artystów i animatorów kultury z Polski i ze świata. Ich kilku-kilkunastoletnie a nawet dłuższe wkłady w misję i ślady ich twórczej obecności utrwalone są w literaturze przedmiotu i w annałach opisujących kolejne batalie i stadia ewolucji teatru. Dwóm spośród nich należą się szczególne wyrazy uznania. Są to Mariusz Gołaj i Tomasz Rodowicz.

We wrześniu 2013 odbyło się otwarcie nowego kompleksu teatralnego w Gardzienicach. Doprowadzony do kompletnego zniszczenia przez kolejnych włodarzy (w ciągu sześćdziesięciu powojennych lat) – architektoniczny zespół pałacowo-parkowy został teraz podźwignięty z ruin i zgliszczy i cudownie zreanimowany.

Staniewski jest inicjatorem tego przedsięwzięcia, autorem koncepcji, fundraiserem i egzekutorem realizacji – w najmniejszych detalach. Nazywa ten projekt najważniejszym utworem reżyserskim, swoim opus magnum.

Teatr „Gardzienice” stał się dobrze rozpoznawalny dzięki swym dogłębnym badaniom w zakresie rdzennych i antycznych tradycji muzycznych, wyjątkowym technikom aktorskim (ciało, głos), dzięki zaangażowaniu w tworzenie w naturalnym środowisku i akcentowaniu zasad wzajemności w pracy.

Alison Hodge, XX-century Actor’s Training’, Routledge

Doktryna teatralna Staniewskiego nazywana „ekologią teatru”, wymieniana jest dziś jako jedna z ważniejszych. Liczni artyści i grupy teatralno-animatorskie, w kraju i za granicą, czerpią obficie z eksploracji i osiągnięć Teatru „Gardzienice”.Kolejne konstelacje ludzi, których Staniewski wokół siebie gromadził stanowiły – zawsze – międzynarodowe varieté. Eksploracja Antyku i zwrócenie się ku literackim, muzycznym i mitologicznym wątkom starożytności pozwalało porozumiewać się ponad kulturowymi i stereotypowymi podziałami.

Tadeusz Kornaś – Włodzimierz Staniewski i Ośrodek Praktyk Teatralnych„, Homini

Ta niezwykła, nieprzejednana (…) grupa, pracująca pod inspirującym przewodnictwem Włodzimierza Staniewskiego … jest, wg mnie, jednym spośród zaledwie kilku w świecie znaczących zespołów teatralnych. 

Susan Sontag  w nocie do: Hidden Territories, Routledge

Teatr „Puk – Puk”

(Miejski Ośrodek Kultury w Świdniku)

Spektakl gościnny „Głusi”

Czas trwania spektaklu: 30 min.
Piątek, 08.06.2018r., godz. 21.15 / sala Carmina

Reżyseria: Katarzyna Marjasiewicz

Scenariusz: Katarzyna Marjasiewicz

O spektaklu:

Bohaterami widowiska są młodzi ludzie, których połączyła teatralna pasja. Akcja toczy się podczas ich uczestnictwa w próbie spektaklu, który wspólnie tworzą. Spektakl pokazuje relacje młodych ludzi z rodzicami, a także teatralną pasję odgrywanych przez aktorów postaci. Bohaterowie sztuki , buntują przeciwko otaczającej ich rzeczywistości, zakazom i nakazom, które ograniczają ich wolność. Walczą o swoje prawa do szczęścia oraz szacunek dla własnych zainteresowań i pasji. Mówią własnym językiem o problemach, które ich dotyczą.

O teatrze:

Teatr istnieje od lutego 1997 r. W ciągu tego czasu przez zespół przewinęło  się wiele, wiele osób (tyle, ze dość trudno je policzyć).  Dla niektórych teatr był tylko przelotną przygodą, dla niektórych stał się życiową pasją.

Celem realizowanych w teatrze zajęć nie jest wychowanie zawodowego aktora, czy przygotowanie członków zespołu do egzaminu do szkoły teatralnej, lecz wychowanie aktywnego, kreatywnego człowieka, który mając poczucie wspólnoty, czuje się potrzebny i spełniony artystycznie.

W ciągu ponad dwudziestu lat działalności grupa realizowała zarówno widowiska  w technice żywego planu jak i przedstawienia łączące żywy plan i lalki. Zespół tworzył także widowiska plenerowe. Znaczną część przygotowanych przez teatr spektakli stanowią widowiska autorskie.

Dorobek grupy to także piosenki, które w 2012r. zostały wydane na płycie zatytułowanej „Puk – Pukowe piosenki”.

Teatr jest laureatem wielu festiwali (ogólnopolskich i międzynarodowych) m. in. Zamkowych Spotkań Teatralnych w Szydłowcu, Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Dzieci i Młodzieży „Wigraszek” w Suwałkach, Płockiego Kramiku Teatrów Dzieci i Młodzieży „Heca” w Płocku,  Konfrontacji Zespołów Teatralnych Małych Form „Biesiada Teatralna w Horyńcu Zdroju, „Innego” Festiwalu Teatrów Młodzieżowych w Krośnie, Ogólnopolskich Prezentacji Teatrów Amatorskich OPTA we Wrocławiu, a także konkursu stypendialnego TVP 2 „Dolina kreatywna”, Internetowego Przeglądu Uczniowskich Amatorskich Zespołów Teatralnych, organizowanych przez TVP.

Wyniki 2018