Założenia dydaktyczne

Działalność edukacyjna Ośrodka Praktyk Teatralnych GARDZIENICE prowadzona jest od 1978 roku, zarówno w kraju, jak i za granicą.

W latach 1989 – 1995 realizowany był długofalowy projekt Kursów dla Instruktorów Teatralnych i Animatorów Kultury, adresowany do środowisk studenckich z całej Polski, w tym Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Wrocławskiego.

Uczestnicy Kursów brali udział m.in. w międzynarodowych seminariach, sympozjach, stażach (np. w Anglii, Irlandii, w USA, Norwegii i in.), Wyprawach Artystyczno – Badawczych (m.in. na Gotlandię w 1992 i Ukrainę w 1991 i 1993) oraz Zgromadzeniach.
Podjęto współpracę dydaktyczną z reżyserami teatralnymi i filmowymi, aktorami, muzykami, nauczycielami głosu i ruchu, a także animatorami kultury z kilkunastu krajów. Projekt ten uzyskał w środowisku kultury wysoką rangę, a absolwenci Kursów prowadzą do tej pory działalność twórczą i animatorską, odwołującą się do zdobytych w GARDZIENICACH doświadczeń.

W roku 1999 powołana została Akademia Praktyk Teatralnych GARDZIENICE

Każdy spektakl GARDZIENIC to także nowa odsłona treningu i alfabetu dydaktycznego, wypracowywanego przez realizatorów nowego przedstawienia.

Gardzienicka Wszechnica dla Młodych

(…) Młodzież miasta musi mieć miejsce,
w którym wyobraźnię rozbudza się nie tylko przy pomocy konwencjonalnych metod szkolnych, ale poprzez wciąganie jej do prac artystycznych i organicznikowskich, posiadających walory duchowe i najwyższe wymagania specjalistyczne. Miejsce takie musi być wyłączone z kontekstu urbanistycznego, w którym wszystko robione jest pospiesznie i fasadowo.
Musi gwarantować możliwość skupienia i przeżywania jego środowiskowych wartości. Musi być „nowym naturalnym środowiskiem sztuki i kształcenia”. Środowiskiem, w którym trud istnienia staje się zaczynem dla tworzenia. Pobyt w takim miejscu powinien być treningiem wyobraźni. Powinien budować poczucie wewnętrznej wolności.
Miejsce takie byłoby pracownią intelektualnej argonautyki. Dom Praktyk Teatralnych i Dom Praktyk Muzycznych, nasz zespół, jak i stowarzyszeni specjaliści z Polski i ze  świata służyliby tej misji. (…)

Fragmenty memoriału Włodzimierza Staniewskiego do Ministra Kultury i Sztuki, rok 1991