Rozgryzanie „Eleutherii” – film z pracy APT w czasach pandemii
[SUBTITLE ENG]
Aby włączyć napisy, kliknij ikonę CC (napisy)📋 OPIS
przedsiewzięcia
„ELEUTHERIA” BECKETTA
analityczne „rozgryzanie” przez reżysera z udziałem aktorów, enigmatycznych i niejasnych tekstów dramatów, zgodnie z przesłaniem Wyspiańskiego z „Wyzwolenia”:
„Bo nie ma takiej myśli niejasnej, której by człowiek, myślący jasno i wyraziście,
nie przenikał i nie rozumiał” (Akt II. Konrad do Maski 8)
„Eleutheria” (Wolność) została napisana w 1947 roku. To sztuka w trzech długich aktach
z siedemnastoma postaciami. Przedkładana przez Becketta teatrom paryskim i brutalnie odrzucona przez znanych ówczesnych reżyserów. Beckett głęboko to przeżył.
Już po sukcesie „Czekając na Godota” zakazał publikacji i wystawiania „Eleutherii”
Zakaz publikacji został później odblokowany, nigdy natomiast nie odblokowano zakazu inscenizacji. Były jakieś trzy-cztery próby podziemnej inscenizacji, m.in. w Teheranie.
Pierwsza odsłona przedsięwzięcia (efekt pierwszego etapu prac Staniewskiego ze studentami) miała miejsce podczas Festiwalu „Between.Pomiędzy”.
W filmie wystąpili:
Włodzimierz Staniewski
oraz Studenci XIV Akademii Praktyk Teatralnych „Gardzienice”:
Anna Bielecka
Katarzyna Dudziak
Jakub Kalinowski
Marta Łaska
Maria Matosek
Marta Olech
Rima Sadurska
Anna Maria Słowikowska
Mateusz Suchan
Krystyna Szymura
Zofia Wojtkowska
Anna Złomańczuk
Dobromiła Życzyńska
Adam Chabiera
Sabina Krauze
Przemysław Mrowiński
Eryk Pawłowski
Maria Pilch
Monika Szydłowiecka
Milena Ślósarz
Rita (Margarita) Udovichenko
Patryk Zabielski
Marta Zamora
Opowieść Włodzimierza Staniewskiego została przywołana przez Radio Lublin w programie: „Nie tylko rozrywkowa niedziela radiowa“. W audycji radiowej Pani Grażyny Lutosławskiej, usłyszymy odpowiedź na takie pytania jak: Dlaczego Staniewski sięgnął po ten tekst? Co łączy Wyspiańskiego i Becketta? I jak wyglądały próby on-line oraz praca nad spektaklem w czasach pandemii?