Tadeusz Różewicz, Matka odchodzi
Europejski Ośrodek Praktyk Teatralnych „Gardzienice”
adaptacja sceniczna i reżyseria: Michał Zdunik
scenografia: Dorota Budacz
muzyka: Michał Zdunik
występują:
Małgorzata Wojciechowska
Łukasz Borkowski
fortepian/fisharmonia: Katarzyna Wesołowska
W spektaklu wykorzystano następujące utwory Tadeusza Różewicza:
teksty z książki poetyckiej Matka odchodzi oraz wiersz Czas na mnie
Produkcja: Europejski Ośrodek Praktyk Teatralnych „Gardzienice”.
Premiera: 15.10.2015
Matka odchodzi (1999) Tadeusza Różewicza, to jedno z najbardziej wstrząsających dzieł autora Kartoteki. Ta książka poetycka – na którą składają się wiersze, fotografie, wspomnienia, fragmenty dziennika – jest niezwykle intymnym i wzruszającym zapisem własnej pamięci o matce, próbą kontaktu z nią: to notatki z odchodzenia najbliższej osoby w życiu. Matka odchodzi jest tekstem boleśnie prawdziwym, głęboko ludzkim – ale i polifonicznym, niejednoznacznym, pisanym jakby przez kogoś zagubionego w mroki, pozbawionego ciepła, przewodnika, Matki właśnie.
Nasz spektakl jest próbą teatralnego oddania tego niepokojącego stanu, w jakim znalazł się bohater. Znajdujemy go w starym mieszkaniu Matki, gdy próbuje uporządkować przedmioty, jakie po niej zostały. W pozornie chłodny proces katalogowania wdzierają się emocje – niewyrażalna tęsknota za matką i wyrzuty sumienia do siebie samego. Każda, nawet najprostsza rzecz, wywołuje kolejne wspomnienia, wskrzesza coraz bardziej zamazującą się postać Matki. Nawet już słychać jej piękny, śpiewający głos, widać zarysy twarzy. To wspomnienie czy prawda, duch czy ciało? W końcu – jak pisze poeta – Oczy matki spoczywają na mnie…
