KROTOCHWILA, ALBO HISTORIA „GARDZIENIC” W 5 MINUT
SPEKTAKL TRZYNASTEJ AKADEMII PRAKTYK TEATRALNYCH „GARDZIENICE” (2017 – 2018)
Inspiracją do stworzenia Krotochwili jest 40-letnia historia Ośrodka Praktyk Teatralnych ,,Gardzienice”. W prezentacji studentów Akademii przeplatają się motywy ze spektakli „Gardzienic” oraz fragemnty recenzji. Premiera ,,Krotochwili” odbyła się w ramach Festiwalu 40 – lecia Teatru „Gardzienice” w 2017 roku.
Opieka artystyczna: Włodzimierz Staniewski
Reżyseria: Maciej Gorczyński
Realizator oświetlenia: Paweł Kieszko
Olga Bogachevska
Judyta Bulman
Agata Dromert
Żaneta Górecka
Michalina Hanzel
Joanna Kędzierska
Maja Łukomska
Katarzyna Markiewicz
Anna Nguyen
Katarzyna Sanak
Anna Maria Sieklucka
Beata Ziółkowska
Maciej Czerniak
Bartłomiej Górniak
Szymon Kałużny
Gergő Popa
Filip Rutkowski
Arkadiusz Jaskot
Patryk Kowalczyk
Tomasz Wiśniewski, Mistrzostwo performatywnej „nażywności”. Obchody czterdziestolecia istnienia Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice”, „Konteksty. Polska sztuka ludowa.” 2018/ nr 1-2
„Występ zespołu XIII Akademii Praktyk Teatralnych został ukształtowany w całkiem żartobliwej formie historii Gardzienic w pięć minut. Młodym aktorom dano możliwość sparodiowania przyzwyczajeń nauczycielskich swoich mistrzów oraz zaprezentowania łagodnej drwiny sławnych przedstawień z przeszłości zespołu. Sceniczna narracja prowadzona przez dwie ,,kobiety z ludu” prowadziła nas, zgodnie z chronologią, od Spektaklu Wieczornego i Guseł, przez obrazy mające swoje korzenie w Żywocie protopopa Awwakuma i Carmina Burana, aż po odwołania do bliższych współczesności przedstawień, jak Metamorfozy, Elektra, obie Ifigenie oraz Oratorium Pytyjskie. Jowialna energia młodych wykonawców osiągnęła apogeum w zapadającej w pamięć scenie parodii cheironomii, czyli języka gestów. Za pośrednictwem tego dowcipnego i zręcznie wykonanego przedstawienia Gorczyński zdołał z powodzeniem skonfrontować się z ciężarem imponującej przeszłości ,,Gardzienic” za pomocą nieposkromionej siły młodości. Zwięźle przedstawiona historia została przyjęta z humorem – wszak wielu spośród widzów rozpoznawało na scenie samych siebie z przeszłości.”