SPEKTAKL DWUNASTEJ AKADEMII PRAKTYK TEATRALNYCH „GARDZIENICE”  (2014 – 2016)

„PODEJMĘ MOŻE PO RAZ WTÓRY TRUD TEN CO MNIE ZABIJA”

Stanisław Wyspiański „Niech nikt nad grobem mi nie płacze”

„Interpretacja sceniczna Wesela Wyspiańskiego to zaślubiny szaleństwa z romantyczną miłością. Tutaj mary pod osłoną nocy szepczą nam do ucha serdeczne przekleństwa i zgniłe pozdrowienia. Od kogo? Dla kogo? Trudno nam rozeznać w tym szalonym tańcu na czyich ustach składamy pocałunek. Impresja wystarcza nam za całość. Ta jedyna, weselna noc, to nasza cała prawda – o Polsce, słowiańskości i duchowości. Tekst eksploduje więc w ruchomy obraz a malarstwo Wyspiańskiego, staje się metafizycznym impulsem do działania. Wesele zaprasza nas do zdarzenia w ciemną noc. Do chocholego tańca nad różanym trupem.”
             / Julia Lewandowska, studentka dwunastej Akademii Praktyk Teatralnych

Autor: Stanisław Wyspiański

Kreacja zbiorowa

Opieka artystyczna: Włodzimierz Staniewski